قطره
        دریاست
                   اگر

                     با دریاست

ورنه 
     او قطره 

                 و 
                    دریا 
                          دریاست.....

این روزها در ذهن آدم ها دنبال یک جای ماندگار می گردم.

دنیای مجازی همه ما را چون سیلی برده است. در تلگرام در گروه با همیم ولی دور از همیم

دلم تشنه یک رابطه و رفاقت بی نقاب در دنیای مجازی است ..... اما افسوس که همه فقط از دوستی ها دم می زنیم ....

سلام دوستان پس از مدتها غیبت و گرفتاری باز اومدم ............ هورا!

عید فقرا!

عید است و بار دیگر زین روز در هراسم
گاهی پی لوازم گاهی پی لباسم

وقتی که اهل خانه در جلسه ی شبانه
دیدند خرید من را، گفتند بی کلاسم!

گویا خبر ندارند از وضع جیب بنده
بیکاری و نداری کرده است آس و پاسم

گویا خبر ندارند بی وقفه در شب و روز
بهر گرفتن وام پیوسته در تماسم

به علت آلزایمر وبی! ادامه شعر پس از رجوع به دفتر شعرم درج خواهد شد!...

شعر طنز:
مجادله در ادبیات بر سر یک خال!

حافظ:
 اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را                    به خال هندویش بخشم سمر قند و بخارا را

صائب تبریزی:
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را                       به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
هر آن کس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد           نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را

شهریار:
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را                       به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را
هر آن کس چیز می بخشد به سان مرد می بخشد            نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند              نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دل ها را

طنزی که همینک! به دستمان رسید:
خانم فاطمه دریایی هم در ادامه این مجادله نوشته است:
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را                   خوشا بر حال خوشبختش به دست آورد دنیا را
نه جان و روح می بخشم نه املاک بخارا را                    مگر بنگاه املاکم؟ چه معنی دارد این کارا؟!
و خال هندویش دیگر ندارد ارزشی اصلا                       که با جراحی صورت عمل کردند خال ها را
نه حافظ داد املاکی، نه صائب دست و پاها را                فقط می خواستند اینها بگیرند حال ماها را!....

و طنزی دیگری که هم اکنون! به دستمان رسید:
آقای محمدحسین شیبانی ( مجنون ) در ادامه نوشته است:
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را                     نبخشم همچو حافظ من سمرقند و بخارا را
کنم تحسین خالق را به این مخلوق زیبایش                   نه چون صائب کنم اهدا سر و دست و سر و پا را
تبارک گفت و می گویم به شکری مدح باری را               نه همچون شهریار بخشم تمام روح و اجزا را
بگویم من به آن خواهر مگو با تیغ جراحی                     ز بیخ و بن براندازند اینک خال عذرا را
و مجنون این چنین گوید گذشته دور مهرویان               جوانان این زمان گردند دور دخت پولدارا!
نه بر حُسن و نه بر خالش فقط بابای پولدارش                 کند مفتون و دلداده تمام این جوان ها را
گذشت دیگر زمان خال و ناز و عشوه دختر                   دو دستی می کنند تقدیم آن بانوی زیبا را!

و این داستان همچنان ادامه دارد....

در پاسخ به تیترهای انتخاباتی نشریه های نگارستان، سخن تازه، نگین کرمان( نشریات محلی استان کرمان)

در انتخابات ریاست جمهوری اخیر(ریاست جمهوری دوره دهم) که نهایتا منجر به انتخاب آقای احمدی نژاد شد، نشریه های نگارستان و نگین کرمان و سخن تازه – نشریه های محلی شهرستان سیرجان استان کرمان – برای تبلیغ به نفع کاندیدای خود یعنی میرحسین موسوی از هیچ کاری فروگزار نکردند و با بی انصافی هرچه تمامتر تمام زحمات چهارساله این دولت را کوبیدند و احمدی نژاد را به دروغگویی متهم کردند.
این نشریه ها از هشت صفحه خود، نه صفحه! را به نوشتن علیه دولت و به نفع میرحسین اختصاص دادند، در صورتی که بهتربود این نشریات محلی، بیشتر به اوضاع شهرستان و مردم می پرداختند نه به مسائل کلی کشور آنهم در این وسعت آنهم به این شدت و با این عصبانیت و بی انصافی.

و پس از انتخابات گویی در بهتی عظیم فرورفته باشند؛ در سکوتی سنگین به سربردند و گویی چون سردمداران بالادستی خود، با عدم نوشتن نتایج انتخابات به نوعی با اعتراضی خاموش، سعی در مخدوش دانستن نتایج انتخابات داشتند. وای از این همه بی انصافی!

در همین راستا در شعری عملکرد این نشریات را مورد انتقاد قرار داده ام :

چند کلامی با نگارستان، نگین
از سر مهر است نوشتم این چنین
هم به آنکه تازه میگوید سخن
می فریبد مردمان از مرد و زن
چون شما از متن مردم نیستید
خوب می دانند شماها کیستید
بنده حزبید ندارید اقتدار
ورنه اینگونه نمی دادید شعار
ادعا دارید خدا را بنده اید
پرده ای بر آفتاب افکنده اید
روز را شب می نمایید جلوه گر
وااسف گویید و اعلام خطر
ملت ایران که دیگر خواب نیست
تا اسامی را کنی بهرش تو لیست!
خوب می داند صلاح خویش را
میدهد تشخیص گرگ و میش را
میشناسد خوب راهش را ز چاه
و که افتادست دنبال که راه
تیترهایت را تو از دیدی نگر
کن مرور و لحظه ای در آن نگر
بین چها بر خورد مردم داده ای
در چه گردابی کنون افتاده ای
بی هوا بر باد دادی خانه را
شاد کردی دشمن بیگانه را
تا شمایید ژورنالیست جامعه
وای بر احوالی این ملت همه!
***
ماحصل یک جمله از این گفتگوست:
« دشمن دانا به از نادان دوست »

در ولایت ما و کلا در کشور ما، ازدواج را برای مرد به نوعی اسارت و محدودیت و از بین رفتن آزادیهای مشروع و نامشروع می دانند، جدا از اینکه این نظر درست یا نادرست است ، این شعر طنز به همین ماجرا می پردازد، به ازدواج
اسیرِ دل

دگر بدست نیاری عنانِ آزادی
نوایِ دل به هوای فراش سر دادی؟
شدی اسیر دل و چون پرنده در قفسی
بدون کندنِ کوه هم رقیب فرهادی
اسیر این دلِ وامانده ای ولی بی بند
اسارتی همگان رفته اند با شادی
نگویمت که کجا رفتی و چرا رفتی
ولی ز چشمِ بسی در زمانه افتادی

دگر زِ جلسه اهل نظر! برون رفتی
به حرفِ من برسی روزِ بعد دامادی
گروهی اَر که بگویند بهر تو تبریک
ولی به چشمِ گروهی تو پُر ز ایرادی

غم زمانه مخور، راه خود برو جانا

که هست کارِ گروهی همیشه نقادی
برای غیر مخوان این کلامِ مجنون را

چرا که ره ندهندش درون آبادی

شعر: محمدحسین شیبانی - مجنون

دانلود شعر اسیر دل

راه امیرمؤمنان راه خداست بی گمان
شیعه ز راه دیگران هیچ گذر نمیکند

وصف علی

از دشمن مولا علی بنما برائت
نام علی سر لوحه ی راه هدایت

آموزگار مکتب ایمان و عرفان
درس علی ای یاوران باشد عدالت

راهش رضایتمندی یکتای واحد
راه علی ای رهروان راه سعادت

مهر علی در سینه ی بی کینه باشد
حب علی ای عارفان خواهد لیاقت

اجرا گر احکام حق روی زمین بود
حکم علی را از دل و جان کن اطاعت

فرموده است ختم رسل درباره ی او
ذکر علی ای مؤمنان باشد عبادت

« مجنون » به شعر آورده اوصاف علی را

شعر از: محمدحسین شیبانی -مجنون

این شعر را به مناسبت ارسال یک فروند کفش خبرنگار عراقی به سمت برجهای دو قلوی کله جرج بوش پسر - رییس جمهور سابق آمریکا- سروده ام
گرچه نشریه نگارستان حاضر به انتشار شعرم در همان گرماگرم این ماجرا نشد اما برای حفظ یادبودی و شادبودی! از آن مراسم در اینجا منتشر میشود
کلّه ی یارو!

اگر مردم به جباران دنیا رو نمی دادند
عنان بر دست افراد بد و ناتو نمی دادند،

ملل را سازمانی سالم اَر می بود در دنیا
اگر حق وتو بر ظالم بدخو نمی دادند،

ز اسراییل غاصب گر طرفداری نمی کردند
سلاح رایگان را اینهمه بر او نمی دادند،

اگر ساکت نبود عالم چنین از قتل و غارتها
اشاره با جنایت با خم ابرو نمی دادند؛

کسی جرأت نمی کرد تا کند آشوب در عالم
خراج ملک خود بر قلدر پر رو نمی دادند

دگر یک ملت آزاده از بهر دفاع از خود
جواب اسلحه با قوت بازو نمی دادند

اگر «مجنون» نمی شد ظلم بی اندازه بر مردم

حواله، کفش را بر کلّه ی یارو نمی دادند!ب

این شعر برای شب شعر انتظار شهرستان سیرجان سروده شد. شب شعری که با استقبال مردمی مواجه نشد و هزارها شاید و اگر برجای گذاشت. اگر مجالی بود شعری در همین زمینه دارم که بعدها به عرضتان می رسانم.

آقا،جهان در انتظار است...
ای آنکه با درد دل ما آشنایی
کی می رسد پایان، غم روز جدایی؟
گفتند به ما که روز جمعه خواهی آمد
گویی أنا المهدی به آوای رسایی
دانم ظهورت دست رب العالمین است
یا رب چه میشد گر که مقدورش نمایی؟
ای رهنما، ای مقتدا، ای حجت حق
کی عقده از دلهای غمگین می گشایی؟
دلخون شدیم از طعنه دنیاپرستان
حتما خودت هم شاهد این ماجرایی
دانی که یارانت در این دنیا غریبند
گرچه نمایی دوستان را رهنمایی
در انتظارت جمعه ها ر ا می شمارم
آقا جهان در انتظار است تا بیایی
گفتار و کردارِ بسی دارد تفاوت
ماندیم که صادق هست و که گوید ریایی!
« مجنون » قلم بگذار و مولا را مرنجان
ای شکوه ها گویی ندارد انتهایی

شعر از محمدحسین شیبانی ( مجنون )

قطره و دریا
سیل دنیای مجازی
سلام مجدد
شعر طنز عید فقرا!
مجادله در ادبیات بر سر یک خال!
انتقاد از نشریات نگارستان سیرجان و نگین کرمان در باب انتخاب دهم
اسیر دل - شعر طنزی برای آنان که قصد ازدواج دارند
وصف علی
کله ی یارو!
جهان در انتظار عدالت و عدالت در انتظار اوست....
ای دادخواه امت، کی می شود بیایی؟
جوش شیرین!
گل درون مزبله کیست؟
زندگانی چیست؟
حاصل عمرم چیست؟
[همه عناوین(16)]